Tunel Zieleni

[Alan]

Przestałem nasłuchiwać i zacząłem chodzić wte i wewte. (Tak to się pisze? xD)

[Alyss]

Spojrzałam na Alana już przytomniej.
xD
Nwm.

[Alan]

-Dobra, ja stąd idę. Nie lubię zamkniętych przestrzeni. - mruknąłem. Wyciągnąłem rękę w stronę wyjścia, gdzie wcześniej była jakaś bariera, ale już jej nie było, całe szczęście dla mnie.

[Alyss]

-Klaustrofobia?-spytałam unosząc brwi.

[Alan]

-Też byś miała, gdyby ci podpalili dom, w którym byłaś. - mruknąłem.

[Alyss]

-Ja mam lęk przed dużymi płaskimi przestrzeniami-mruknęłam-Chyba mam w sobie coś z gryzonia.

[Alan]

-Ja mogę być w małych pomieszczeniach, ale musi być chociaż małe wyjście czy okno, nie bogę być w czymś al'a zamrażarka. - mruknąłem, wzdrygając się.

[Alyss]

-Ja boję się tylko wtedy kiedy tam nie ma ani drzew ani jakiś dziur w których można się schować. I nie mam pojęcia dlaczego bo nie pamiętam więcej niż połowy swojego życia.-uśmiechnęłam się.

[Alan]

-Duże przestrzenie... Lubię miejsca, gdzie nic nie ma, ale nie zawsze. Oczywiście wolę, gdy są drzewa, ale równie dobrze czuję się w przestrzeni. - uśmiechnąłem się ponuro.

[Alyss]

-Za to małe przestrzenie mnie nie przerażają. Ale boję się dużej ilości rzeczy, zjawisk, osób...Boję się pająków, wilków, dużych pustych płaskich przestrzeni,  tego że sobie kiedyś przypomnę co było wcześniej i to nie okaże się tak bajeczne jak sobie wyobrażałam-westchnęłam.

[Alan]

-Ja tam się boję wielu rzeczy. - zaśmiałem się gorzko. -Małych przestrzeni, tego że kiedyś wszystko się zmieni a ja tego dożyję, osób które kiedyś znałem i widzę je, kiedy są... są opętane i chcą takie być, i tego co będzie, jeśli kiedykolwiek odzyskam pełną władzę nad własnym umysłem. - odetchnąłem głęboko.

[Alyss]

-Boję się, że to jest tylko sen...Że w końcu się obudzę.-powiedziałam już ciszej.

[Alan]

Spojrzałem na Alyss.
-Czemu to miałby być sen?

[Alyss]

-Bo nie pamiętam tego co było wcześniej. We śnie też nie pamięta się tylko gra teraźniejszością...

[Alan]

-Cóż, wczoraj jest historią, dzisiaj jest prezentem, a jutro jest tajemnicą. - uśmiechnąłem się.